Tommaso Campanella, De sensu rerum, p. 164
partem super illum pedem, qui funi innititur, ne moles
corporis
decidat in alteram cuius elevant pedem: utque commodius
fulciantur,
librant se longa ac gravi hasta, quam oportune utrinque
elevant,
deprimuntque utraque manu; et mirificas ostentationes ita
efficiunt.
Daedalus autem volavit appositis alis
imitantibus avium alas. Ita et
quidam Calaber paucis ante annis: Sed dum sistere
volatum cupit,
crus sibi confregit. Archimedes rapiebat
naves de mari ad moenia
Syracusana uncinis artificiosis. Haec omnia reducuntur ad
artificia
sapientiae, aut astutiae; vulgusque putat esse miracula: aut
miracula
his similia ludis aestimat, qui parum supra vulgus sapit.
Praetermitto
mille alias factiones inutiles. At si interroges quonam pacto
ipse
vera a falsis miraculis dignoscam? Respondeo miracula quaevis
inutilia
hominibus, falsa esse, sicut quae circulatores edunt. Utilia vero
esse
naturalia artificia, nota sapientibus. At supernaturalia semper
utilia esse, non
tamen inimicis Dei, sicut Pharaoni. Hanc regulam
D. Petrus profert apud S.Clemen. Idcirco miracula Christi hoc
sigillum habent, curare
daemoniacos, aridos, leprosos, suscitare mortuos,
capere pisces et similia.
Ficulneam duntaxat exsiccari fecit quod
inutile apparet; nihilominus ad
significandum fuit, quod qui in ipso
fructum non faceret dignum Deo, consimiliter
arefaciendus fuisset.
Aliam differentiam assignat S. Iustinus , quod divina solo verbo exercetur:
Naturalis et
daemoniaca preparatur rebus activis passivisque,
et temporibus. Sed de his alibi:
Namque ad Magiam hinc naturalem
properamus:
Caput V.
De Magia Diaboli silendum esse, et
aemulam esse
divinae, et naturae viribus occultis
inniti.
~ Magiam
Diabolicam non esse docendam sentimus. Est
enim palam aemulatrix divinae et cultum
illius imitatur,
sed revera in naturali suas operationes fundant daemones.
At
saepe iubent constellationes observare, et caeremonias
quae ad rem non conferunt,
sed ut sibi cultum
arrogent, aut quia eo tempore novit rem perfici iuvante coelo,
quod
ipse per se non potest; aut quia divinissimas Dei creaturas operibus